Op deze site vertel ik over mijn leven als queer met een chronische ziekte. Als gepassioneerd verteller wissel ik informatie af met sprekende voorbeelden en persoonlijke ervaringen. Hopelijk kunt u zich beter inleven in mijn situatie, en in die van vele anderen...
Ik zit vast in een geweldadige relatie. Mijn partner is ervan overtuigd dat ik hem bedrieg. Hij vindt dat ik te veel van hem vraag. Hij breekt mijn eigenwaarde stelselmatig af. Ik wil uit deze relatie, maar dat kan niet. Het leven kan niet eenzamer zijn…
Ik zie, ik zie wat jij niet ziet. Een spel dat we allemaal kennen, maar wist je dat het waar is? Als we met een groep naar een foto of plaatje kijken, zien we allemaal iets anders. Iedereen zoekt onbewust naar herkenningspunten of relevante objecten. Tijdens de workshop van het Bes Netwerk begonnen we met het bekijken van verschillende foto’s. Iedereen voegde iets toe aan het beeld dat langzaam ontstond. Tegelijkertijd leerden we de andere deelnemers ook een beetje kennen.
Op 14 juni organiseerde het PFI-NL Bes Netwerk de online bijeenkomst “Goddelijke beperkingen – op reis met Bes”. Tijdens deze bijeenkomst hebben we kennisgemaakt met de Egyptische god Bes en hebben we vele nieuwe dingen over hem geleerd. Aan het eind kregen we een creatieve talisman mee, waarmee we thuis makkelijk verbinding met hem kunnen maken.
Het Netwerk Beperking is in korte tijd uitgegroeid tot een echte werkgroep binnen PFI-NL. Dat willen we markeren met een nieuwe naam. Na de tentoonstelling over Bes zijn we geïnspireerd door deze goedlachse, kleine god die zo dichtbij de mensen staat. Daarom heten we vanaf nu het PFI-NL Bes Netwerk.
Het PFI-NL Bes Netwerk organiseert op zondag 14 juni 2020 een online bijeenkomst. Tijdens deze bijeenkomst maken we kennis met de goedlachse, kleine god Bes en vertellen we waarom ons netwerk naar hem is vernoemd. Ook gaan we met elkaar in gesprek over wat we herkennen in Bes. We sluiten de middag af met een Bes talisman.
Jaren geleden was ik met een groepje vrienden op weg naar de bioscoop. Onderweg werden we door iemand aangesproken die de weg vroeg. Niemand uit het groepje reageerde, behalve ik. Logisch: ik was de enige horende in het gezelschap. Nadat ik de weg had gewezen, kreeg ik de vraag of ik hun begeleider was. “Nee hoor, we zijn vrienden op weg naar de bioscoop.” Ik kreeg een bewonderende blik en het compliment dat het zo goed was wat ik deed.
Eén van de gevolgen van corona verbaast me: de absolute doodsangst die door onze samenleving raast, met als gevolg een milde vorm van massahysterie. Waarom deze angst? Zijn we in paniek omdat het leven opeens anders loopt dan we verwacht hadden? Of komt ons taboe op sterven en alles wat daarmee te maken heeft, opeens te dichtbij? Het zal ook deze keer weer een combinatie van factoren zijn.
Ongeveer een week geleden schreef ik het blog "Welkom in mijn wereld!". In dit blog vertelde ik dat mijn leven sinds de coronamaatregelen niet veranderd is, omdat ik vanwege mijn beperkingen ik toch al huisgebonden ben. Dat is niet helemaal waar: ik word nu zoveel vaker door vrienden gebeld, dat ik nergens meer aan toe kom. Een opmerkelijk luxeprobleem: ik moet snijden in mijn (digitale) sociale contacten, want het is te veel!
Aan het begin van dit jaar hebben we tijdens onze vierde bijeenkomst gesproken over wat we het komende jaar met ons nieuwe Netwerk Beperking willen gaan doen. We waren het snel eens: we willen graag activiteiten gaan organiseren!
Nu het corona-virus rondwaart in een groot deel van de wereld gelden er ook in Nederland steeds strengere maatregelen om de epidemie te kunnen blijven controleren. Veel mensen vinden het moeilijk dat ze door alle maatregelen grotendeels aan huis gebonden zijn. Voor mij is dit mijn normale dagelijkse leven, want door mijn beperkingen ben ik altijd aan huis gebonden. Kortom, welkom in mijn wereld!